Novosibirsk

Om 7 uur gaat de wekker. Ik ga alvast uit bed, dan kan ik voordat we weggaan nog even wat werken. Mailtjes beantwoorden en zo. Daarbij ie het nog zo dat Luba voor ons gaat koken voor het ontbijt. Dát wil ik wel eens zien.
En inderdaad, ze gaat los in de keuken! We krijgen een uitgebreid maal opgediend als ontbijt. Vroeger bij de verkenners draaiden we voor de gein de dag wel eens om. Dan begonnen we ‘s morgens met soep, aardappelen en pap, daar lijkt het nu ook op!

Maxim komt ons tegen 10 uur halen, Luba rijdt mee en we gaan via het centrum naar de academische wijk Akademgorodok. Luba stapt uit bij haar werk.

Akademgorodok is een wijk verscholen in de bossen zo’n 30 kilometer van de binnenstad van Novosibirsk, waar in een rustige omgeving alle universiteiten van de stad zijn gevestigd. Het is een idee geweest uit 1957 om allerlei verschillende studierichtingen dicht bij elkaar te zetten zodat snelle kruisbestuiving mogelijk is.

We zien de hele opbouw van het terrein en de historie.

In een bijzin noemt ze dat in de Jeltsin-periode het hele studiesysteem, maar ook het land is ingestort. Dat boeit mij. Waarom?

Jeltsin is de eerste vrij gekozen president van de Russische Federatie. Wij in West-Europa juichten dat toe, want eindelijk wierp Rusland het communisme van zich af en werd het een democratie. Iets wat wij niet wisten en wat ze hier nu pas beseffen is dat je niet in een oogwenk van één systeem op het andere kunt overstappen. Dáár ging het mis. De corruptie nam toe, er werd volop geprivatiseerd (althans Jeltsin gaf aan: pak maar wat je pakken wil) en chaos regeerde. Politie en justitie hadden totaal geen gezag meer. Als je iets op te lossen had, dan belde je een locale crimineel die het wel voor je regelde. Tegen betaling uiteraard.
Eerder had ik al geschreven dat Jeltsin het Accoord van Minsk had getekend waarmee ie allerlei gebiedsdelen souvereiniteit gaf.

Nadat het land in totale chaos is, we hoorden in Moskou al dat boodschappen doen een dagtaak was omdat niks te krijgen was, komt er ineens ene Vladimir Poetin op. Een krachtige leider die een visie heeft op Rusland en op de plek van Rusland in de wereld.

Of ze blij zijn hier met hem en of ie geliefd is, dat laat ik even in het midden. Feit is wel dat de verbeteringen die zich aandienen in het land aan hem worden toegeschreven. Vandaar dat het niet zo vreemd is dat ie twee weken geleden met een ruime meerderheid is herkozen.

Tot zover even de politieke beschouwingen van vandaag. Ik vind het nou eenmaal leuk om meer van dit soort achtergronden van een land te kennen en dat aan de locals te vragen. Dat mag hier ook. Ze praten er graag over.

We gaan maar verder met het toeristische deel!

Na het bezoek aan het Akademgorodok, gaan we naar een fraai spoorwegmuseum waar we een grote geschiedenis van de Russische spoorwegen aan ons voorbij zien gaan. Heel interessante dingen zoals aan ziekenhuis-wagon, waar in de 1e wereldoorlog operaties in zij gedaan.

Ondertussen bezoeken we nog een supermarkt. Dan denk je: wat gaat een toerist in een supermarkt doen. Luitjes: mooooooooooooi! Pfffff. Wat een super-spullen verkochten ze daar! Vlees, vis, brood, alles van super-de-super fijnheid en kwaliteit. We hebben ons ogen uitgekeken!

Na deze rondleidingen gaan we de stad in en beginnen we eerst maar eens met een bak koffie. Aansluitend lopen we wat doelloos rond, eten wat en besluiten per taxi terug te gaan naar het appartement.

Nabij het appartement nog even naar de supermarkt en een pilsje pakken. In de tent waar we zijn wordt natuurlijk alleen maar Russisch gesproken, maar met wat clownesk gedrag kom je een eind.

We gaan terug naar het appartement van Luba en aansluitend met Luba en Olga naar het restaurant. Guess what: hetzelfde restaurant:-). Hilariteit ten top dus.

Luba en Olga hebben presentjes voor ons als aandenken aan hen en Novosibirsk.

Na het eten wordt het tijd om ons te gaan klaarmaken voor vertrek. Ondertussen krijgen we nog snel een optreden van Luba´s dochter Dasha die niet onverdienstelijk zingt.
Om 23.30 staat Maxim voor de deur om ons naar het station te brengen.

Als de trein binnenloopt willen we uiteraard graag weer mee door. Dan komt de desillusie. De tickets zijn niet goed en zijn pas voor morgen. We proberen nog een ander ticket te kopen, maar helaas.

Lees de rest van hoe dit afloopt hier.

Voor de rest staan alle foto´s hier.