Wakker worden in een ger tent

Ken je het nog van vroeger? Sterren op de ramen van je slaapkamer als het ´s nachts gevroren had? Kringetjes condens blazen vanuit je bed? Voor mij is dat ook lang geleden. Voor het laatst in mijn geboortehuis op het Mgr. Nolensplein in Breda.

Vanochtend had ik een soortgelijke ervaring, maar dan met mijn bril.

We hebben onze eerste nacht geslapen in de ger-tent. Toen we naar bed gingen om 22.30 uur was het zo´n -6 graden en de kachel werd nog even opgestookt door de beheerder van het spul. Ik heb begrepen dat het hout en de kolen voor ongeveer 2 uur warmte geven en dat de Mongool dan uit bed gaat om de boel weer op te stoken. Zowel Paul als ik waren dat niet van plan.

Voor het eerst komt de lakenzak van mijn zus Marianne van pas. Die zakken had ze voor ons laten maken, maar in de trein hebben we die niet nodig gehad. Daar kregen we steeds lakenpakketten in plastic folie. In deze veronderstelde koude nacht, leek het gebruik van de zak mij een prima idee.  

Tegen 7 uur word ik wakker van de man die onze kachel komt opstoken en ik vond dat het moment om eens wakker te worden en de berichtjes op mijn telefoon te gaan lezen. Pak m´n bril en …. aangeslagen. Tenminste dat dacht ik. Die was dus gewoon aangevroren! Ik kon ruiten krabben! Het was -3 graden.

Ik moet zeggen: ik heb perfect geslapen!

Uit bed ga ik de tent maar eens opruimen. Wat ´n zooi. Even alles wat ordenen. Ik tel inmiddels 5 plastic tassen met boodschappen. Bier, limonade, wodka, brood, kaas, vleeswaren en ga zo maar door.

Ik betitel het als ‘iets te veel zooi´. Paul vindt het ‘goed voorbereid op pad´.

Tegen 9 uur gaan we naar het ontbijt