Vergeet ieder vooroordeel over Moskou dat het een grauwe, grijze en saaie bende zo zijn. Eén ding mag je wel overeind houden en dat is dat het mogelijke een corrupte bende is. :-).

Zo, nu staan alle klokken gelijk en kun je rustig gaan meebeleven wat wij vandaag beleefd hebben!

Moskou bruist! Moskou is booming! Moskou is kicking! Genoeg enthousiasme? Paul en ik hebben toch redelijk wat steden in oost en midden Europa gezien in de afgelopen jaren. De meest oostelijke daarvan zijn Kiev en St. Petersburg. Ons enthousiasme over wat we hier zien kan niet op.

Na het ontbijt van vanochtend zijn we met de metro de stad in gegaan. Gaat prima! Met 3 haltes staan we vlak achter het Rode Plein en het Kremlin. Dat was het doel van de dag.

We hebben de hele dag rondgehangen in de omgeving. Het Rode Plein zelve is een belevenis om daar te zijn. De gebouwen rondom, te weten de Basiliuskathedraal, het GUM warenhuis, het Nationaal Historisch Museum, het Lenin mausoleum en het Kremlin zijn erg indrukwekkend om te zien.



Controles zijn hier overal aanwezig. Overal passeer je detectiepoortjes en mensen met handdetectoren. Tassen moeten geregeld open. De metro in, winkels in. OK, rond het Rode Plein kan ik het me voorstellen. Het geeft zeker géén beangstigend gevoel. De controleurs gedragen zich gelukkig niet als voormalige kampbewaarders die we in de Bondsdag in Berlijn wel eens aantroffen. Het geeft meer het idee dat er in ieder geval geprobeerd wordt om mensen met verkeerde ideeën het moeilijker te maken hun ideeën te verwezelijken.

Achter het Kremlin troffen we een herdenkingsmoment aan voor de dodelijke slachtofferes bij de bioscoopbrand in Kemerovo in Siberië vorige week, waarbij enkele tientallen slachtoffers vielen. Met name veel kinderen. Er werden knuffels en rozen gelegd. Was erg indrukwekkend! In Kemerovo komen wij overigens niet. Dat is zo'n 250 kilometer oosteiljker dan Novosibirsk. Wij gaan met de trein zo'n 50 kilometer er bovenlangs.

We hebben gegeten in een Georgisch restaurant vlak achter het hotel. Een kaart alleen maar in het Russisch en de obers die alleen maar Russisch spreken. Maar …. de baas werd gehaald en sprak Engels. We hebben goed gegeten en uitleg gekregen over eten in Georgië. Altijd leuk!

Na het eten hebben we ‘een rondje metrostations’ gedaan. Onder Stalin zijn meerdere metrostations zó mooi gemaakt dat hij die ‘paleizen voor het volk’ noemde. De gewone man moest de rijkdom voelen en ervaren. St. Petersburg kent dat soort stations en Moskou ook. Marina had er een aantal aangestreept op de kaart. Het zijn eigenlijk allemaal stations die op de bruine lijn 5 liggen. Die lijn is een rondje om de stad heen en is makkelijk te doen. Zeker in de avond is het prima om dat te doen omdat de hoeveelheid mensen dan het laagst is. Dagelijks maken maar liefst 9 miljoen mensen gebruik van de metro. Die hoef ik niet allemaal op de foto.



Kijk maar eens bij de foto´s!

Nog een afzakkertje in de bar van het hotel en naar bed. Morgen weer een dag!

Na een wat onstuimig begin van de dag waarbij de treinen via Rotterdam niet gingen, zijn we toch netjes op tijd aangekomen op Schiphol. We hebben een beetje gesmokkeld om langs de lange rij wachtenden te komen om te voorkomen dat we onze vlucht zouden missen. Niks aan de hand uiteindelijk. We zaten keurig op tijd in het vliegtuig.
Tijdens het opstijgen hebben we nog even naar Inge gezwaaid die bij KDS Logistics werkt aan de Kaagbaan. Zo levert dat dan een leuk plaatje op van ons opstijgend vliegtuig.

De vlucht verloopt prima. De vegetarische pasta en een chocolademuffin gaan er best in, samen met een spa rood en koffie. We dutten wat, lezen wat en proberen de dag tot nu toe te beschrijven. Bij het doorkruisen van het luchtruim van Belarus (Wit Rusland) zien we de grond al witter worden van de sneeuw en de bevroren meren.
In het vliegtuig krijg ik eindelijk eens de kans om de stadsgids van Moskou te lezen. Ik moet zeggen: klinkt allemaal érg indrukwekkend. Met name van alles wat zich rondom het Rode Plein en het Kremlin bevindt, lijkt me erg boeiend.

De paspoortcontrole duurde zowat ‘n uur. Jemig wat kunnen die lui treuzelen zeg! Pffff. Maar goed. We zijn er door gekomen en namens Tiara Tours stond Dmitry netjes op ons te wachten. Hij nam met ons het programma voor de komende dagen voor en stelde voor om de avondtour gelijk vanavond te laten plaatsvinden. Wij vonden dat een prima idee. We zouden immers in een sneltreinvaart alles zien en kunnen dan 2 dagen een keuze maken in wat we in detail wilden zien.
De rit naar het hotel duurt ‘n een uur en we krijgen onze eerst indrukken van Moskou mee. Vanuit de auto bezien ziet het er erg prima uit. Dmitry geeft ons al de eerste uitleg over de opbouw van de stad (in 5 ringen) en over de gebouwen die we tegenkomen.
We komen aan bij het Panorama Hotel en checken in, bestellen nog SIM-kaarten voor de broodnodige communicatie (1.000 roebel = € 15,- voor 12Gb) en zoeken onze kamer op. We kunnen niets anders zeggen dan héél mooi! Op 11 hoog, dus met een beetje uitzicht.

In het restaurant van het hotel beginnen de eerste ervaringen met de communicatie met Russen. Nou, hou Google Translate maar paraat! Na het eten is Martina er die ons gaat rondleiden. De tour duurt uiteindelijk van 8 tot 12 uur! Ze laat werkelijk alles zien in de stad en geeft enorm veel uitleg. Interessante uitleg! Wij vallen van de ene verbazing in de andere. Wat is het hier mooi en wat wordt hier een bak geld verdiend. De ene dikke Mercedes na de andere. Ongekend! We zijn het Oekraïne Hotel binnen geweest wat gevestigd is in één van de 7 torens die Stalin de stad heeft nagelaten. Wat een plaatje! De Rolls-Royce dealer zit gewoon in de lobby van het hotel.

De hele stad is netjes en schoon. De gebouwen, straten en pleinen zijn allemaal mooi opgeknapt en fantastisch uitgelicht. Het is een plaatje!

Terug bij het hotel nemen we nog ‘n pilsje en ‘n pizza. Het avondeten was uiteindelijk niet zo heel uitgebreid geweest.
Pitten nu!

Met enige strubbelingen zijn we vandaag van start gegaan met onze reis naar Beijing. Voor Paul en mij was het begin op station Breda een déjavu. Toen wij in 2010 naar St. Petersburg gingen bleek de trein naar Rotterdam niet te rijden en zijn we met héél véél kunst en vliegwerk nog op de trein naar Berlijn gekomen.
Vandaag hebben we vóór vertrek vanuit thuis uit nostalgische overwegingen de foto’s van 2010 op het station Breda nog eens bekeken. Mijn moeder bracht ons toen weg. En nu, anno 2018, ja hoor …… treinen rijden niet over Rotterdam. Dan maar over Utrecht naar Schiphol. Wel een vertraging van ‘n uur, maar zoals het zich laat aanzien, levert dat géén problemen op.
We gaan het zien!