Vandaag nog één dagje door Moskou heenbanjeren.

We lopen vandaag door twee straten die als voetgangerszone te boek staan (onderin staan twee kaartjes). De eerste, de Arbat St, is dé toeristenstraat van Moskou. Nu nog lekker rustig, maar de zomer zeker een drukte van belang, althans als ik afmeet aan de hoeveelheid souvenirwinkeltjes die de straat rijk is.
Aan het einde van de straat staat één van de zeven kolossale gebouwen die Stalin in Moskou liet bouwen na het einde van de Tweede Wereldoorlog. In dit gebouw zit het ministerie van Buitenlandse Zaken.

De andere straat is de Ulitsa Bol'shaya Dmitrovka die we met wat zijstraatjes op het gemakkie doen. Gewoon wat rondslenteren en wat rondkijken. Gewoon het dagelijkse leven een beetje aanschouwen.

In het tweede deel van de middag zijn we naar de Christus Verlosserkathedraal geweest, zo´n beetje vlak naast het Kremlin. Deze kathedraal is door Stalin gesloopt in 1931 met het doel er het hoogste gebouw ter wereld te gaan plaatsen. Dat gebouw zou 415 meter hoog moeten worden, waardoor het hoger was dan het Empire State Building in New York. De bovenste 100 meter zou een gigantisch standbeeld van Lenin zijn. Het gebouw is er nooit gekomen.
In de jaren ‘90 van de vorige eeuw werd de kathedraal herbouwd exact naar het in 1931 gesloopte exemplaar. De huidige kathedraal is dus net zo´n 20 jaar oud, maar mooi!!!! Aanrader!
Geïnteresseerd? Lees hier alles op Wikipedia.

Terug in het hotel een potje bier gaan drinken en gesproken met de dame van het restaurant Liliane. Nu volgt even een lange bijzin: ik loop al twee dagen met vreselijke pijn aan mijn voeten omdat mijn schoenen niet lekker lopen. Ik loop al heel de dag te bedenken om andere schoenen te kopen, maar geen schoenwinkel gezien. In het gesprek gaat het over schoeisel voor de Chinese Muur en ik geef aan dat dat een feest zal worden, maar niet heus.
De dame geeft aan dat er om de hoek een heuse schoenen-shopping-mall is en stuurt een ober met ons op pad. En ja hoor ….. nieuwe schoenen. Yeah! Nou alleen nog bedenken wat er met mijn andere schoenen moet. Wordt vervolgd …….

Na het schoenenverhaal gaan we eten en aansluitend naar de kamer. Pijnlijke voeten omhoog en rust houden.

Was weer een zeer enerverende dag!

Arbat St


Ulitsa Bol'shaya Dmitrovka

Vergeet ieder vooroordeel over Moskou dat het een grauwe, grijze en saaie bende zo zijn. Eén ding mag je wel overeind houden en dat is dat het mogelijke een corrupte bende is. :-).

Zo, nu staan alle klokken gelijk en kun je rustig gaan meebeleven wat wij vandaag beleefd hebben!

Moskou bruist! Moskou is booming! Moskou is kicking! Genoeg enthousiasme? Paul en ik hebben toch redelijk wat steden in oost en midden Europa gezien in de afgelopen jaren. De meest oostelijke daarvan zijn Kiev en St. Petersburg. Ons enthousiasme over wat we hier zien kan niet op.

Na het ontbijt van vanochtend zijn we met de metro de stad in gegaan. Gaat prima! Met 3 haltes staan we vlak achter het Rode Plein en het Kremlin. Dat was het doel van de dag.

We hebben de hele dag rondgehangen in de omgeving. Het Rode Plein zelve is een belevenis om daar te zijn. De gebouwen rondom, te weten de Basiliuskathedraal, het GUM warenhuis, het Nationaal Historisch Museum, het Lenin mausoleum en het Kremlin zijn erg indrukwekkend om te zien.



Controles zijn hier overal aanwezig. Overal passeer je detectiepoortjes en mensen met handdetectoren. Tassen moeten geregeld open. De metro in, winkels in. OK, rond het Rode Plein kan ik het me voorstellen. Het geeft zeker géén beangstigend gevoel. De controleurs gedragen zich gelukkig niet als voormalige kampbewaarders die we in de Bondsdag in Berlijn wel eens aantroffen. Het geeft meer het idee dat er in ieder geval geprobeerd wordt om mensen met verkeerde ideeën het moeilijker te maken hun ideeën te verwezelijken.

Achter het Kremlin troffen we een herdenkingsmoment aan voor de dodelijke slachtofferes bij de bioscoopbrand in Kemerovo in Siberië vorige week, waarbij enkele tientallen slachtoffers vielen. Met name veel kinderen. Er werden knuffels en rozen gelegd. Was erg indrukwekkend! In Kemerovo komen wij overigens niet. Dat is zo'n 250 kilometer oosteiljker dan Novosibirsk. Wij gaan met de trein zo'n 50 kilometer er bovenlangs.

We hebben gegeten in een Georgisch restaurant vlak achter het hotel. Een kaart alleen maar in het Russisch en de obers die alleen maar Russisch spreken. Maar …. de baas werd gehaald en sprak Engels. We hebben goed gegeten en uitleg gekregen over eten in Georgië. Altijd leuk!

Na het eten hebben we ‘een rondje metrostations’ gedaan. Onder Stalin zijn meerdere metrostations zó mooi gemaakt dat hij die ‘paleizen voor het volk’ noemde. De gewone man moest de rijkdom voelen en ervaren. St. Petersburg kent dat soort stations en Moskou ook. Marina had er een aantal aangestreept op de kaart. Het zijn eigenlijk allemaal stations die op de bruine lijn 5 liggen. Die lijn is een rondje om de stad heen en is makkelijk te doen. Zeker in de avond is het prima om dat te doen omdat de hoeveelheid mensen dan het laagst is. Dagelijks maken maar liefst 9 miljoen mensen gebruik van de metro. Die hoef ik niet allemaal op de foto.



Kijk maar eens bij de foto´s!

Nog een afzakkertje in de bar van het hotel en naar bed. Morgen weer een dag!