
Vanochtend houden we ons kalm in de hotelkamer. Ik heb nog genoeg verhaaltjes bij te werken en na een korte nacht, we gingen pas om 3 uur slapen, is het even goed rusten.
Het uiteindelijke programma wordt dat we met een gids en een chauffeur door de stad gaan. Ondertussen heeft Luba ook niet stilgezeten en heeft gevraagd of wij om 16.00 uur bij haar op kantoor komen om daarna nog wat in de stad te gaan bekijken. Géén idee wat, maar we krijgen het druk vandaag :-).
Van 13.00 tot 16.00 hebben we de rondleiding met Maxim en Olga (een nieuwe Olga, niet te verwarren met de Olga die ons Akademgorodok of de Olga de vriendin van Luba) door en rond de stad. We gaan onder meer naar het stuwmeer wat gebruikt wordt voor het opwekken van energie. Het zijn natuurlijk weer Russisch-omvangrijke-omstandigheden. Het meer is in de jaren ‘50/´60 van de vorige eeuw aangelegd en is 200 kilometer lang en op z´n breedst 20 kilometer. Bij het vollopen van het meer zijn 200 dorpen verdwenen!
Op het meer zien we enorm veel stipjes. Die zijn aan het ijsvissen, een zeer populaire bezigheid hier in Rusland. Ik probeer er een foto van te maken, maar het ziet er meer uit als vuiltjes op de lens als dat je mensen kunt onderscheiden.
We spreken over dimensies in Rusland en Nederland. We denken daar anders over om het maar op z´n zachst te zeggen. Omsk is de volgende stad richting het westen. Niet groot, maar 1,2 miljoen inwoners. Ligt niet zo ver hier vandaan hoor. Maar 800 kilometer. In het noorden ligt nog een kleine stadje, slechts 200.000 inwoners. Beste Olga, wij wonen in een stad, met eveneens 200.000 inwoners. Wij vinden dat groot :-).
Iedereen hier heeft het over de Altai-bergen waar ze naartoe gaan om te skiën en weekendjes te relaxen. Ligt ‘in de buurt´ aldus Olga, zo’n 1.000 kilometer maar.
Olga neemt ons mee naar tal van uitzichtpunten in en om de stad. Zo komen we zowel bij het theater in de stad en het grote Lenin monument, als bij een gedenkplaats voor de oorlogsslachtoffers, als bij het planetarium alwaar een prachtig zicht over de stad is.

We sluiten de tour met Olga en Maxim om 4 uur af bij de plek waar Luba haar kantoor heeft.
In de kelder van het gebouw zit een wat louche eet-tent. Tot op heden hebben we steeds koffie gedronken en gegeten in hippe nieuwe tenten. Deze tent is kennelijk een beetje achtergebleven. Daarom zeker niet minder interessant om mee te maken. Bediening is zoals gebruikelijk hier erg lief en behulpzaam.
Het werkt als volgt: het eten houden ze au bain marie een beetje een soort van warm. Half lauw zeg maar. Als het eenmaal op je bord is beland, dan loop je met bord en al naar de gereedstaande magnetron en warmt het op. Tja, tis maar wat je gewend bent hè.

Luba regelt een taxi en neemt ons mee van monument naar monument en overal even kijken. Vanaf monument nummer 1 heeft ze de camera al om haar nek en worden we op tal van manieren vereeuwigd in Novosibirsk. Uiteraard vinden we dat ze zelf óók hier en daar eens op de foto moet.

Olga (de vriendin van Luba, om niet te verwarren met de gidsen) heeft het eerder aan ons uitgelegd. Er is een ernstig tekort aan (leuke) mannen hier in Rusland. De populatie is écht beduidend lager dan het aantal vrouwen. Daar komt dan bij dat de mannen die er zijn aan de wodka zijn of zichzelf totaal niet verzorgen, in de gevangenis zitten of anderszins onaantrekkelijk. Wat voor effect heeft dat? Dat betekent dat dames zich te allen tijde van hun beste kant willen laten zien. Ze moeten zich ten opzichte van de heren natuurlijk zeer positief onderscheiden van de andere dames. In Australië schijnt de verhouding precies omgekeerd te liggen en proberen de mannen zich positief te onderscheiden van de rest.
De dames hebben géén avances naar mij gemaakt, maar Paul lag duidelijk binnen het aandachtsgebied. Een begeerde vrijgezel zullen we maar zeggen. Wordt er aan hem gevraagd: ‘hoe oud ben jij?’. ‘Oooo, mijn dochter is 24 ……..´. :-)

Vervolgens ook nog naar een pronkstukje van de stad: een nieuwe brug die door Poetin een paar jaar geleden is geopend. Een prachtige view over de stad!
Het voorlaatste deel van het uitstapje met Luba is weer maar eens een bijzondere. Wat zijn we eigenlijk een stelletje rare toeristen!

Aansluitend worden we naar het restaurant gebracht. Dasha voegt zich ook nog bij ons en we nemen een snelle doch voedzame maaltijd. Luba besteld van alles omdat ze zeker wil hebben dat we van alle geproefd hebben.
We sluiten de dag met Luba om 22.15 uur af. We hebben zeker nieuwe vriendschap gemaakt in het verre Novosibirsk. Om nooit te vergeten!
We bestellen een Uber-taxi die ons voor 150 RUB (€ 2,12) naar het hotel brengt. Toch ‘n afstand van zo´n 7 à 10 kilometer door een nu rustige stad.
Ondertussen hebben we een bericht gehad dat onze nieuwe tickets klaarliggen bij de receptie van het hotel. Die gaan we eerst maar eens ophalen en vervolgens gaan we op het station polshoogte nemen of onze trein met dezelfde tijd op het bord staat. Yepp. Dat klopt!
Dan nu terug naar het hotel, kamer leegmaken, nog ´n pilsje drinken en tegen 1 uur steken we de straat over naar het station.
De dag van vandaag in Novosibirsk was ongepland, maar wat was ie leuk!!!
Bekijk alle foto´s hier.