Verboden stad en Tempel van de Hemel

We beginnen de dag met een bakkie koffie en een puddingbroodje bij de franse bakker om de hoek. Deze ochtend worden we om 8.30 uur in het hotel opgehaald door de gids van vandaag, Om 9 uur halen we de Belgische reisgenoten op bij hun hotel. Op het programma staat vandaag de Verboden Stad en de Tempel van de Hemel. Beiden in Beijing.

Over het beroemde Tjen a min plein lopen we naar de ingang van de Verboden Stad. Het plein is écht indrukwekkend groot. Was het Rode Plein in Moskou groot, het Sukhbaatar-plein in Ulaanbaatar was ook aan de maat, maar deze slaat volgens mij alles. Volgens Wikipedia kunnen er één miljoen mensen staan. Die staan er vandaag zeker niet, maar het wemelt echt van de mensen. Er zijn hele zwermen met Chinezen met allemaal hetzelfde kleur petje, die elkaar als een kudde schapen nalopen. Komisch om te zien soms.

Aansluitend gaan we onder Mao Zedong door naar de Verboden Stad. Eigenlijk weet ik van dat stukje wereldgeschiedenis niet veel, maar dat gaat hier snel. Vele eeuwen lang leefden de Chinese keizers, achtereenvolgens 24 stuks, in de uiterst beschermde omgeving van de Verboden Stad. De stad was geheel zelfvoorzienend en burgers mochten absoluut niet binnenkomen. Op binnendringen van de verboden zones stond zelfs de doodstraf. Je loopt van de ene zone de andere in en moet al enkele poorten en/of muren beslechten om in de keizerlijke zones te komen.
De laatste keizer is in 1911 afgezet en zijn verhaal is verfilmd in ‘The Last Emperor´, een film die ik maar eens moet gaan bekijken.
De Verboden Stad staat op de Unesco Werelderfgoedlijst. De wandeling door het hele complex duurt een behoorlijk tijdje en iedere keer weer is het de moeite van het fotograferen waard.

We beginnen aan de noordzijde van het complex en komen enkele uren later aan de zuidzijde eruit.
Onderweg worden we (nou ja zeg maar Martine met haar blonde haar) aangesproken om op de foto te gaan. Die bleekscheetjes vinden ze kennelijk wel leuk. Eén manneke van een jaar of 6 meldt zich om een foto te maken. Gastje blij gemaakt door een foto van hem te maken en ´m een klompje te geven.

Dan is het tijd om te gaan eten. We gaan naar een door de gids voorgesteld restaurant. Hij doet wat suggesties om te bestellen, maar we moeten ´m bijsturen op het gebied dat we geen maag of hersenen willen eten. Hij is hierin wat eigenwijs en zegt dat dat er in het chinees niet bijstaat. Nee, maar kijk maar eens naar het plaatje!
We willen wel wat drinken. De gids geeft aan dat het in het restaurant veel te duur ie vraagt wat geld om het in de naburige supermarkt te gaan kopen. Mag dat? Uhhhh ja kennelijk wel. Van het restaurant krijgen we keurig bekertjes om uit te drinken. Het moet niet gekker worden!

Het tweede doel op ons lijstje is de Tempel van de Hemel. Een minstens zo´n indrukwekkende serie van gebouwen, zij het kleiner dan de Verboden Stad. Ook dit complex staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Aansluitend lopen we door het achterliggende park waar de plaatselijke bevolking vol passie een kaartje legt en een spelletje doet.
Dit wordt het einde van onze wandeldag door Beijing. De chauffeur brengt ons terug naar het hotel.

Na 1½ dag in Beijing heb ik helaas nog steeds géén fatsoenlijke internetverbinding. De gids is een discussie-freak van jewelste en het lijkt alsof ie weigert voor mij even een kaartje te willen kopen. Iedere keer weer heeft ie nieuwe konijntjes uit de hoge hoed die dan weer prima zouden werken. Een kaartje kan niet, mag niet, lukt niet en ga zo maar door, maar overal wifi in de stad en dus géén probleem, aldus hem. Ik zal hier de technische details besparen, maar voor ons dus wel een probleem, alleen dat begrijpt die malloot niet.
Uiteindelijk krijg ik voor de dubbele kosten voor wat een normaal kaartje zou kosten zijn kaartje mee, maar resultaat is dat dat kreng dwangmatig op 2G blijkt te staan. Een modderig zijstraatje van het huidige razendsnelle 4G internet. Lekker! Betaal ik dan ´n hoop geld voor!

Wij gaan na de wandelingen nog even de benen strekken op de kamer om vervolgens maar eens naar eten op zoek te gaan. Uit ons straatje lopen we nu linksaf en ontdekken daar weer een straat met tal van winkels en restaurants. Het blijft overigens overal druk op straat. Oók in ons straatje, wat leidt naar het uitgaanscentrum, is het een drukte van belang.
We vinden een leuk restaurant en hebben heerlijk gegeten.

Even bij de fransoos een bakkie koffie halen, want we weten dat daar het internet goed is. Daar kan ik gelukkig de foto´s online zetten en voorbereidingen doen om mijn blog-item te publiceren.
Daarna nog even een pilsje pakken in het uitgaanscentrum, een bescheiden kadootje voor Karin meenemen, ik heb immers niet veel ruimte in de rugzak, en dan terug naar de kamer.

Gedurende de dag is ons de kolossale politiecontrole opgevallen. Overal hangen camera´s is en een enorme politiemacht op de been en staan er geblindeerde politiewagens die ongetwijfeld alle bewegingen van mensen volgen. Voelen we ons onveilig? Nee, zeker niet! Ik vind het prima. Was in Moskou ook indrukwekkend. Is een tand des tijds zullen we maar zeggen. Het zal zeker nodig zijn, al hebben we van China begrepen dat ze met gezichtsherkenning all burgers aan het volgen en registreren zijn!

Nu slapen, morgen vroeg weer op!

Bekijk alle foto´s hier.