Nadat we om 8 uur zijn opgestaan zitten we om 9 uur aan het ontbijt. Er worden eitjes gebakken, er is worst, thee, koffie, je kunt brood roosteren, dus komt allemaal goed!
Het is de bedoeling dat we vanaf 10 uur te voet op pad gaan door de bergen naar Turtle Rock, een bijzondere rotsformatie die iets wegheeft van een schildpad.
We leggen de weg op comfortabel tempo af, zeg maar het tempo waarin in de binnenstad van Breda gewinkeld wordt: wat heen en weer sjokken, een stukje lopen, wat keuvelen, weer wat stilstaan en zo verder. Je kent het wel ….
Het weer is afwisselend érg lekker als het zonnetje doorkomt, maar dan ook ineens weer érg guur als de zon weg is en de wind wat op zet. Hier en daar valt er een onbeduidend sneeuwvlokje.
De tocht is 6 kilometer en voert over een glooiend landschap langs prachtige rotspartijen.
We komen na zo´n 2 uur wandelen en waggelen aan bij Turtle Rock, alwaar twee niet meelopers arriveren met de bus.
De bus brengt ons naar de voet van de berg waarop halverwege een boeddhistische tempel staat. Zo’n tempel mag kennelijk niet op grondniveau staan, niet bovenop de berg, maar hoort halverwege te staan.
Voordat we aan de klim beginnen is er voor iedereen een lunchpakket, thee en koffie. Met vlees gevulde deegjes en rauwkost. Een welkome maaltijd na de toch.
We lopen de indrukwekkende weg, gemarkeerd door vele spreuken en kleine kapellen en gedenktekens, naar boven naar de uiteindelijke tempel. We worden daar beloond door én een prachtig versierde tempel én een pracht van een uitzicht over het dal. Beslist de moeite van de klauter naar boven waard.
Na de wandeling naar beneden maken we van de hele groep en onze gids een foto. Voor wie het nog niet was opgevallen: we zijn met een individuele reis met z´n tweeën begonnen, maar de wegen van 6 andere reizigers via Tiara Tours kwamen in Irkutsk samen. Vandaar dat we vanaf dat moment als groep samen zijn.
De brengt ons terug naar het ger-kamp waar we een gezamenlijk drankje doen! Onze gids regelt in de tussentijd voor Paul en mij twee paardjes om aan het einde van de middag te gaan rijden.
Even later komt inderdaad een man met twee paardjes. Die wordt onverrichterzake terug naar huis gestuurd omdat het ger kamp met hem geen overeenkomst heeft. Er moet dus een ander komen. Duurt weer een half uur en dan zijn ze er. Ik heb onze Belgische reisgenoot Hugo bereid gevonden om met mijn toestel foto´s te maken en ik moet zeggen hij doet dat met verve! Zowel bij vertrek, als bij het halverwege weer voorbij weer voorbij komen als bij het terugkomen staat ie met de camera klaar. Bekijk de foto´s van het paardrijden hier.
Na het paardrijden is het tijd om te gaan eten en ons met ongein kostelijk te vermaken. Borreltje erbij en het wordt al gauw gezellig!
Uiteindelijk zoekt iedereen de tenten weer op en ga ik weer aan de slag met de geschiedschrijving. Morgen vroeg weer op. Kom, kom, we zijn niet op vakantie hoor! Niks uitslapen! Vroeg uit de veren.
Het is de bedoeling dat we vanaf 10 uur te voet op pad gaan door de bergen naar Turtle Rock, een bijzondere rotsformatie die iets wegheeft van een schildpad.
We leggen de weg op comfortabel tempo af, zeg maar het tempo waarin in de binnenstad van Breda gewinkeld wordt: wat heen en weer sjokken, een stukje lopen, wat keuvelen, weer wat stilstaan en zo verder. Je kent het wel ….
Het weer is afwisselend érg lekker als het zonnetje doorkomt, maar dan ook ineens weer érg guur als de zon weg is en de wind wat op zet. Hier en daar valt er een onbeduidend sneeuwvlokje.
De tocht is 6 kilometer en voert over een glooiend landschap langs prachtige rotspartijen.
We komen na zo´n 2 uur wandelen en waggelen aan bij Turtle Rock, alwaar twee niet meelopers arriveren met de bus.
De bus brengt ons naar de voet van de berg waarop halverwege een boeddhistische tempel staat. Zo’n tempel mag kennelijk niet op grondniveau staan, niet bovenop de berg, maar hoort halverwege te staan.
Voordat we aan de klim beginnen is er voor iedereen een lunchpakket, thee en koffie. Met vlees gevulde deegjes en rauwkost. Een welkome maaltijd na de toch.
We lopen de indrukwekkende weg, gemarkeerd door vele spreuken en kleine kapellen en gedenktekens, naar boven naar de uiteindelijke tempel. We worden daar beloond door én een prachtig versierde tempel én een pracht van een uitzicht over het dal. Beslist de moeite van de klauter naar boven waard.
Na de wandeling naar beneden maken we van de hele groep en onze gids een foto. Voor wie het nog niet was opgevallen: we zijn met een individuele reis met z´n tweeën begonnen, maar de wegen van 6 andere reizigers via Tiara Tours kwamen in Irkutsk samen. Vandaar dat we vanaf dat moment als groep samen zijn.
De brengt ons terug naar het ger-kamp waar we een gezamenlijk drankje doen! Onze gids regelt in de tussentijd voor Paul en mij twee paardjes om aan het einde van de middag te gaan rijden.
Even later komt inderdaad een man met twee paardjes. Die wordt onverrichterzake terug naar huis gestuurd omdat het ger kamp met hem geen overeenkomst heeft. Er moet dus een ander komen. Duurt weer een half uur en dan zijn ze er. Ik heb onze Belgische reisgenoot Hugo bereid gevonden om met mijn toestel foto´s te maken en ik moet zeggen hij doet dat met verve! Zowel bij vertrek, als bij het halverwege weer voorbij weer voorbij komen als bij het terugkomen staat ie met de camera klaar. Bekijk de foto´s van het paardrijden hier.
Na het paardrijden is het tijd om te gaan eten en ons met ongein kostelijk te vermaken. Borreltje erbij en het wordt al gauw gezellig!
Uiteindelijk zoekt iedereen de tenten weer op en ga ik weer aan de slag met de geschiedschrijving. Morgen vroeg weer op. Kom, kom, we zijn niet op vakantie hoor! Niks uitslapen! Vroeg uit de veren.
Alweer een schitterend verhaal. Temperatuur in Ulaanbater is 11C vlg Google. Autentieke foto's van die Belg, slim van je een privé fotograaf. Dank.
Rapporteer
Mijn reacties