Irkutsk, Listvianka en het Baikalmeer

Na aankomst in Irkutsk om 7.35 uur staat Anna ons op te wachten en gaan we met de minibus direct naar het hotel. We gooien onze bagage af, geven de was om te doen vandaag en stappen weer gelijk de bus in naar Listvianka. Zo weinig mogelijk tijd te verliezen.
In de bus geeft Anna ons een introductie van Irkutsk, Listvianka en het Baikalmeer.

Het Bailkalmeer
De getallen zijn natuurlijk weer duizelingwekkend, maar ´n paar weken in Rusland is zowat niks meer vreemd.
De lengte van het meer is 636 km en de grootste breedte is 79 km. De diepte is gemiddeld 744 meter, maar de maximale diepte is 1.642 meter. De oppervlakte is 31.722 km², even ter vergelijking: de oppervlakte van Nederland is 41.543 km².

Maar nog even meer indrukwekkende feiten:

• het is grootste zoetwatermeer ter wereld;
• het meer bevat 22% van de totale wereldwijde zoetwatervoorraad;
• op sommige plekken kun je 40 meter diep kijken, zo helder;
• het vriest dicht met een 1½ meter dikke laag ijs die volkomen transparant is. Je kunt dan ook nog steeds door het ijs vissen zien zwemmen;
• in de winter lopen er gemarkeerde ‘wegen’ overheen. Aparte voor personenwagens en aparte voor vrachtwagens. Er is dan ook bewegwijzering en politie op de route;
• het water is zo zuiver dat het zonder reiniging drinkbaar is. Wordt voor toeristen afgeraden, maar de locals zijn er aan gewend;
• het meer zelf bevriest, maar de uitstroom naar de rivier de Angara bevriest nooit. Ook de Angara zelf bevriest nooit;
• De Angara heeft de grootste ontstaansbreedte van welke rivier ter aarde ook (de meeste rivieren beginnen met een pis-straaltje, anderen zijn ook de uitstroom van een meer, maar nergens zo breed dan hier);
• uitsluitend in het Baikal-meer leeft de omul, een vissoort die veel gevangen en gegeten wordt. Ik heb ḿ op. Lees daarover later meer.

Aardbevingen
In deze regio komen jaarlijks 2 à 3.000 aardbevingen voor. Vele kleintjes, maar uitschieters tot 4 à 5 op de schaal van Richter zijn er zeker. De meesten voel je niet, maar sommigen wel. Dit is wel het seizoen van de aardbevingen. We hebben er gedurende ons verblijf géén gevoeld.

Onze dag
De rit met chauffeur Kostya duurt één uur. Aldaar aangekomen rijden we eerst de hele plaats door en Anna laat zien waar we wat kunnen bekijken. Uiteindelijk worden we afgezet bij een restaurantje waar we even wat kunnen eten en een kop koffie kunnen nemen. Daarna gaan we als eerste naar het uitzichtpunt. Een klimmetje naar boven van ´n minuut of 20 en daarna met de skilift. Het uitzicht vanaf daar is werkelijk fantastisch! We hebben een heldere en zonnige dag, dus dat maakt het extra mooi!

Vanuit hier kunnen we een deel van het Baikalmeer zien en het begin van de rivier de Angara. Het meer is bevroren en de rivier niet. Héél wonderlijk. We schieten een enorme hoeveelheid plaatjes met alle apparaten die we bij ons hebben!

Dan te voet naar beneden. Een wandeling tot helemaal beneden van ´n dik half uur of zo.

We lopen even door het Bailkalmuseum, wat voor ons eigenlijk alleen maar plaatjes kijken is. Alle teksten zijn russisch. Jammer.

Op naar de lunch. Anna had een leuke tent aangewezen die keurig op de looproute ligt. Uiteraard wil ik omul eten. VIsje moet ik toch eens proeven. Het was een schaaltje met stukjes rauwe vis met uitjes. Qua uiterlijk helemaal gelijk aan onze haring. De structuur van de vis zelf is eigenlijk ook als haring, al is haring vetter en zouter. Maar …. een erg aanbevelenswaardig visje. Stukje brood erbij en smullen maar!

We hebben nog zo´n 2½ uur, want om 16.00 uur worden we weer opgehaald door Kostya, dus wat te doen? Kerkje bezoeken óf met de hovercraft het ijs op. Uiteraard geven we de voorkeur aan de laatste.
Buiten gekomen komt er net zo´n ding aan en zet mensen recht voor ons neus af. Gelijk maar eens vragen wat het kost. Eerst maakt ie nog een schrijffout dat het RUB 100 (€1,50) per persoon zou kosten, maar als ik ´m RUB 200 geef, heeft ie al snel door dat ie mogelijk een zonnesteek heeft opgelopen. Het kost RUB 1.000 (€15,00) per persoon voor 25 minuten. Ook goed! Doen we!
Het is érg gaaf om met zo´n ding over het ijs te scheuren en een hoekje over het water van de rivier te doen. Ergens midden op zet ie het ding stil en kunnen we midden op het meer van het uitzicht genieten. Z’n collega boort ´n gat in het ijs om te laten zien hoe dik het is. Op z´n dikst zou het 1½ meter kunnen zijn, maar nu is het nog zo´n 60 à 70 centimeter.

Vervolgens een bezoek aan de markt gebracht en wat foto´s gemaakt. We beginnen nog aan de wandeling naar het kerkje, maar (a) we lopen eerst een verkeerde straat in en (b) de straat waar het kerkje ligt is té ver weg om dat nog vóóŕ 4 uur te halen. Dan nog maar ´n potje bier pakken en met het busje terug naar Irkutsk.

Kostya stopt nog op enkele punten om ons wat leuke dingen te laten zien en foto´s te maken. Ook wijst ie een weggetje aan waar Poetin zijn buitenhuis heeft. Uiteraard eens even op die gast gegoogled en ja hoor: de foto´s waarbij ie met ontbloot bovenlijf aan het vissen is, is in het Baikalmeer.

Terug in Irkutsk lopen wat rond, maar begint de honger wel parten te spelen. We nemen een taxi naar het deel van de stad met houten huisjes, waarbij in elk huisje wel een café of restaurant zit. We vinden wat om te eten.

Na het eten nog even langs een supermarkt om inkopen te doen voor morgen en naar de kamer.

Morgen op tijd er uit om de reis naar Ulaanbaatar te gaan maken.

Bekijk de foto´s hier:
Irkutsk
Listvianka