Eerste dag treinreis naar Jekaterinenburg

2018 03 30 12.31.50We worden door Dmitry om 11.30 uur opgehaald bij het hotel. Uiteraard staan we helemaal klaar. Uitgechecked, betaald, geld opgenomen, broodjes voor onderweg gehaald. Alles. Na uitgezwaaid te zijn door het personeel van het restaurant stappen we in de auto op naar het station Moskva Kazanskaja.

Na een stadsrit van ongeveer ´n half uur bereiken we het station. Dmitry geeft nog een toeristische uiteenzetting van de 3 stations die rondom dit plein staan. Ieder van de stations bediend het treinverkeer in een bepaalde richting. In totaal kent Moskou 9 treinstations. Moskva Kazanskaja is daarvan de grootste.
Binnen is er van alles te krijgen. Tal van eet- en drinktentjes waar je niks te kort hoeft te komen en wij maar zooi meeslepen vanuit de supermarkt :-). Gauw nog een broodje eten bij de Subway en op naar perron 1 waar onze trein klaarstaat. Wagon 4 hebben we, de bedden 9 en 10. Eén onder en één boven. We delen de coupé met een Russische dame en een heer (niet bij elkaar horend). De heer spreekt ´n paar woordjes Engels en vraagt ons, nadat ie weet dat we uit Nederland komen: ‘Amsterdam?’. ‘Do you have smoke?’ Hahaha. Of we wiet bij ons hebben. Nee, helaas. Daar kunnen we ´m niet aan helpen.

Precies op tijd vertrekt de trein naar het oosten. Het avontuur is begonnen!

-0-0-0-0-0-

We zijn nu zo´n twee uur onderweg. De trein is nu rustig. Iedereen heeft z´n plekkie gevonden en we zijn buiten GSM-bereik. De trein loopt zo´n 110 kilometer per uur en is dus op gang. Tijd om eens door de trein te gaan lopen. Ik kom niet ver. Twee meter naar links hangt het tijdschema van alle stops en gelijk heb ik al een gesprek met de buurvrouw van de coupé hiernaast. Die reist maar een klein stukje. Geen idee waarom ze een slaapcabine heeft. Ze spreekt ´n beetje Engels, dus ik kan uitleggen wat wij gaan doen. Ze vertelt dat ze jaren geleden vanuit Vladivostok naar Moskou is verhuisd en in één ruk, 7 dagen en 7 nachten is gereisd met een kind van 1 jaar. Was niet zo´n succes.

Dan ga ik het 6 meter naar rechts zoeken. Kom ik de provodniki tegen. Dat zijn de dames die de coupé schoonhouden, koeken en wafels verkopen en verder behulpzaam zijn. Ik vraag haar om de befaamde mokken. Die worden uitgedeeld in de trein om thee en koffie te maken. Er staat constant een ketel heet water wat gratis te tappen is. We kennen de mokken nog van de nachttrein van Berlijn naar Warschau met een Oekraïense trein in 2010. De provodniki is me verder behulpzaam bij het verkrijgen van thee en verkoopt een pak koekjes aan me. Thee is RUB 45 en de koekjes RUB 60. Voor € 1,50 kun je geen ellende hebben.

-0-0-0-0-0-

De eerste stop is om 16.16 uur in Веkoвка. Daar staan we bijna 3 kwartier stil. De eerste verkopers met de prachtigste theeserviezen dienen zich aan. Ze blijven echt bij je raampje staan of je het spul écht niet van ze wil kopen.
Het zonnetje is lekker, dat is trouwens zo wie zo al alle dagen geweest dat we hier zijn, maar het is wel fris. Geeft niks. Jas aan en probleem opgelost.
Paul kan een peukje doen en we gaan weer verder.

-0-0-0-0-0-

DSC 4899Om 18.30 uur (nog steeds Moskou-tijd) besluiten we om de restauratiewagen te gaan opzoeken en een hapje te gaan eten. De tent is leeg als we binnenkomen en de dame komt eens op haar gemakje bij ons zitten om een menu samen te stellen. Het wordt schnitzel, met aardappelen / champignon baksel en salade. Uiteraard pilsje erbij!
We verbazen over de kwaliteit van het eten wat ze op tafel kunnen zetten! Echt lekker.
Op enig moment komt de dame informeren of we schnaps willen. Mhaw, lijkt ons een goed plan. Behoudens het feit dat het zo´n maand of 4 over de datum was, smaakte het prima. Onze eerste wodka sinds we in Rusland zijn.

Ondertussen hebben we een andere coupé-genoot gekregen. De dame is weg en een heer is terug.

-0-0-0-0-0-

Terug in de coupé hebben we een leuk gesprek met beide heren. Er wordt als eerste weer gevraagd of we cannabis hebben. Nee heren sorry. Toevallig niet meegenomen uit Amsterdam.
Het is door de provodnikis verboden om te drinken in de coupé. Daar trekken de heren zich niks van aan natuurlijk en al snel gaat (ook bij ons) het ene glaasje wodka na de andere naar binnen. De provodniki sputtert wel als ze het ziet, maar wordt in keurig russisch afgepoeierd.
We krijgen ook een zelfgestookt pruimengoedje. Eigenlijk zou je denken dat dat helder is en iets als pálinka, maar het is bruin en smaakt best lekker. Géén idee wat het is, maar het is binnen :-).
En: zolang de deur op slot gaat, ziet de provodniki niks.

-0-0-0-0-0-

Om 23.00 uur gaan slapen. De bedjes zijn maar smal dus uitgebreid omdraaien is er niet bij. Vaag op de achtergrond hoor ik wel ´ns dat we gestopt zijn, wellicht omdat het dan ineens zo stil is. Slapen gaat goed. Geen probleem. Om 4.30 uur ga ik even naar de wc. Het wordt al wat licht. Terug in bed ben ik weer snel vertrokken tot 7.00 uur, het is licht en de oogjes kunnen open.
Ik kruip maar in dezelfde plunje als gisteren, uitgebreid gaan verkleden zit er niet in, de coupé is daarvoor best te klein. Vanavond in het hotel maar douchen en omkleden. Paul ligt nog te slapen.

Het uitzicht is: bomen, bomen en nog eens bomen! Zo af en toe even geen bomen en kun je wat verder kijken. Er is hier helemaal niks, onmetelijk niks. De bodem is nog steeds bedekt met een laagje sneeuw de wereld is dus nog grotendeels wit.
We zijn qua reisafstand naar Jekaterinenburg op ongeveer drie-kwart, we zijn 19 uur onderweg. Nog 8 uur te gaan voor Jekaterinenburg.

-0-0-0-0-0-

Even een ander praatje: de wc´s vallen mij niet tegen. Ik had gedacht dat dat een stinkhok zou zijn met zoveel mensen in één wagon naar 2 wc´s, maar dat valt mee. Er hangen zelfs papieren toiletbril-afdek-dingen (hoe heten die dingen?). Zowaar. Het is wel een kunst om ze te gebruiken, omdat het wat doorwaait in de wc (hmmm misschien dat de reden dat het géén stikhok is). Het moment tussen neerleggen van het ding én gaan zitten moet je nauwgezet plannen. Anders zit jij op de wc en het ding ligt er naast.

-0-0-0-0-0-

Om ‘n uur of 9 in de ochtend ga ik nog even liggen en een tukkie doen. De oogjes werden wat zwaar. In mijn beleving ben ik maar even weggeweest, word wakker en kijk op de klok. Ik schrik me rot. Het is half 12 geweest! Jémig heb ik zó lang nog liggen slapen? Na wat doordenken blijkt dat de klok 2 uur verzet is. We verschuiven van Moskou naar Jekaterinenburg niet 2 x 1 uur, maar gelijk 2 uur.

-0-0-0-0-0-

DSC 4905Zo af en toe hebben we wat gesprekjes in het Engels. De heer die het eerst in de trein zit ziet mij weer tikken en vraagt of ik alles opschrijf wat we meemaken. Of ik een vlogger ben. Uhhhh ja, dat wel, maar voor vrienden en kennissen. Aha, dan wil ie wel een foto van me maken om goed op de site te zetten en wil even zeker weten dat hun namen er goed in komen: Ilya en Roma.
Ondertussen passeren de Oeral en gaan we de kant op waar we Europa gaan verlaten en Azië in gaan.


-0-0-0-0-0-

DSC 4916We maken nog een wat langere stop van 50 minuten waar we wat langer uit de trein kunnen. Het zonnetje is zeker lekker, maar als er een windje komt, dan komt er zo´n lekkere sneeuwwolk mee.
Terug weer rijdend gaan we nog met onze coupé-genoten naar de restauratie-wagen om nog één afzakkertje te nemen. Aansluitend gaan we onze spullen inpakken.
We worden uitgezwaaid door een groep meiden uit Kazachstan die met de trein onderweg zijn naar huis.
Als souvenir krijgen we een Kazachstaans bankbiljet en enkele muntjes. Uiteraard Nederlandse klompjes teruggegeven.

-0-0-0-0-0-

Aangekomen in Jekaterinenburg worden we netjes bij de wagon opgewacht door degene die ons naar ons hotel gaat brengen. ‘n Ritje van zo´n 15 minuten.
We hebben weer een pracht van een hotel! Ziet er netjes uit en tegen de binnenstad.

Als eerste nu: douchen! Dat hebben we vanochtend in de trein even moeten missen, maar is dan nu zeker zo lekker!
Weer spic & span schoon: dan de stad in om te eten. Paul heeft een tentje gevonden via Trip Advisor. Goeie tent!

We besluiten om naar de kamer te gaan en daar dingen te doen als dit verslag plaatsen.

Tot morgen!